Overwegingen

De dienst van zondag 17 augustus ging over je vijanden liefhebben (Lucas 6:27-36). In deze dienst kwamen enkele citaten uit de dagboeken en brieven van Etty Hillesum terug. Voor wie deze na wil lezen, klik dit artikel aan. 

Vandaag staan we bij die woorden stil: “Ik ben de opstanding en het leven.” En dan kunnen we niet om de context heen van Lazarus, een vriend van Jezus die ziek wordt en sterft. Waar Jezus pas vier dagen na zijn sterven verschijnt, als de begrafenis al is geweest. En waar die woorden van opstanding en leven realiteit worden, omdat hij Lazarus uit de dood tot leven wekt.

Is het u weleens opgevallen dat de opstanding met weinig bombarie gepaard gaat? Bij het sterven van Jezus lezen we dat de zon verduisterd wordt over de hele aarde, het voorhangsel in de tempel scheurt van boven naar beneden, en dat de aarde beeft en de rotsen breken.
Maar bij de opstanding blijft het rustig in alle vier de evangeliën. Alleen Matteüs schrijft over een aardbeving, als een engel de steen wegrolt, maar dan heeft de eigenlijke opstanding al plaatsgevonden. Het graf is dan al leeg, er liggen alleen nog doeken.